Bohdan Zenobi Chmielnicki
Bohater narodowy Ukrainy, symbol walki o wolność i niepodległość tego kraju. Żył na przełomie XVI i XVII wieku. Jako hetman zaporoski był przywódcą powstania kozackiego przeciwko Rzeczpospolitej. W tamtych czasach autonomia kozaków została mocno ograniczona przez nasze państwo. Fakt ten nie spodobał się mieszkańcom zamieszkujących dzisiejszą Ukrainę, a w szczególności Chmielnickiemu. Dzięki charyzmie i zdolnościami przywódczymi zebrał wojska i ruszył po wolność. Po serii zwycięstw nad Żółtymi Wodami, pod Korsuniem i Piławcami, przegrał ostatecznie bitwę pod Beresteczkiem. Niemniej postać hetmana Bohdana Chmielnickiego silnie odcisnęła swoje piętno w dziejach Ukrainy i Polski. Tę postać historyczną szczegółowo opisał Henryk Sienkiewicz w powieści „Ogniem i mieczem”.
Barszcz ukraiński
Narodowa potrawa tego kraju. Jest to zupa przyrządzona z buraków, świeżej kapusty oraz pokrojonych w słupki ziemniaków. Często dodaje się do niej mięso wieprzowe lub wołowe. Istnieje wiele modyfikacji barszczu, ale oryginalny charakteryzuje się tym, że pływa w nim też czosnek, a do potrawy dodawane są pampuszki – małe bułki polane sosem czosnkowym. Barszczem uwielbiają się zajadać Słowianie, a więc np. Ukraińcy, Słowacy, Czesi, Rosjanie i Polacy. Zupa występuje w wielu odmianach – u nas najczęściej jada się barszcz biały i czerwony, zwłaszcza w Wigilię.
Pomarańczowa rewolucja
Tak nazywa się powszechnie wydarzenie, jakie miało miejsce na Ukrainie kilka lat temu. 21 listopada 2004 roku ogłoszono wyniki drugiej tury wyborów prezydenckich. Tuż po zamknięciu lokali wyborczych, media podały, że zwycięzcą został Wiktor Janukowicz. Jednakże szybko okazało się, że oficjalne wyniki wyborów różnią się znacznie od tych prawdziwych – o blisko 11 procent. Opozycja z Wiktorem Juszczenko na czela zawrzała od gniewu i domagała się powtórki wyborów. Na ulicę wyszło tysiące niezadowolonych Ukraińców, lecz ustępujący prezydent Leonid Kuczma wprowadził wojsko. Żołnierze jednak nie zamierzali używać wobec cywilów rozwiązania siłowego. Większość dalszych informacji znacie zapewne Państwo z telewizji. Skąd się wzięła nazwa „Pomarańczowa rewolucja”? Komentatorzy polityczni tłumaczą, że kolor pomarańczowy był symbolem sztabu Wiktora Juszczenki.
