Stefan III Wielki
Stefan III Wielki – przez mieszkańców nazywany również Stefanem III Mołdawskim. Jedna z najbardziej znanych postaci w tym państwie, ale też w Europie. Był hospodarem mołdawskim żyjącym w XV i XVI wieku. Dzięki jego zdolnościom przywódczym udało się zmienić Mołdawię w bardzo mocny organizm dążący do pełni niepodległości. Wojował z Węgrami, Polską i Turcją. To właśnie opór przeciwko temu ostatniemu państwu przyniósł mu rozgłos na Starym Kontynencie. Ostatecznie jednak przegrał wojnę z Imperium Osmańskim, ale udało mu się jeszcze zapewnić Mołdawii względną niepodległość oraz pozostawił kraj w dobrej kondycji gospodarczej.
Kołchozy
Kołchozy – czyli pochodzące z epoki socjalizmu rolnicze spółdzielnie produkcyjne, coś jak nasze PGR-y. Większość ziem w Mołdawii dalej należy do kołchozów, tylko 9 procent gruntów przejęli prywatni właściciele. Jak zapewne pamiętamy z historii, kraje, które należały do ZSRR albo zawarły tzw. „pakt przyjaźni z braćmi Rosjanami” przeszły rewolucję gospodarczą. Rolnicy musieli oddać swoje ziemie państwu na rzecz kolektywizacji rolnictwa. Kołchozy charakteryzowało to, że dana wspólnota nie ma prawa się rozwijać, a każdy jest przypisany tylko do jednej spółdzielni. Członkowie takiego kołchozu pracują jak na etacie – otrzymują pensję i mieszkanie. Niestety kołchozy są na dłuższą metę nieopłacalne i przynoszą jedynie straty.
Dymitr Kantemir
Dymitr Kantemir – kolejna ważna postać w Mołdawii. Był hospodarem, ale też naukowcem, pisarzem i humanistą. Żył na przełomie XVII i XVIII wieku. Dzięki starannej nauce u ojca, a potem sułtana potrafił biegle mówić i tłumaczyć aż w dziewięciu językach! Lubił filozofię, geografię czy historię. Po objęciu tronu w 1710 roku, został władcą Mołdawii i podjął się reform państwa. Zmieniły się zasady uiszczania podatków, unowocześniono administrację oraz wojsko. Jednakże w wyniku wojny rosyjsko-tureckiej musiał zrezygnować z panowania nad Mołdawią. Zajął się więc nauką i twórczością pisarską. Powieść „Historia hieroglificzna” napisał po mołdawsku i rumuńsku, co było wtedy ewenementem. Z kolei w „Descriptio Moldaviae” opisał historię Mołdawii, geografię tego państwa, system polityczny, religię, obyczaje i piśmiennictwo.
