TOP 3 symboli Chorwacji

Mechaniczny ołówek, długopis – mało kto z nas zdaje sobie sprawę, że gdyby nie pomysłowość pewnego Chorwata, to nie wiadomo czym byśmy dzisiaj pisali na kartkach papieru. Slavoljub Penkala wykonał w 1906 roku pierwszy mechaniczny ołówek, a później udoskonalał długopis.

Dzisiejsza stolica Chorwacji – Zagrzeb stała się miejscem skąd wychodziło tysiące przyrządów do pisania, które wędrowały m.in. do Londynu, Wiednia, Nowego Jorku czy Tokio. Sam Slavoljub Penkala miał polsko-holenderskie korzenie. Skonstruował prawie 80 wynalazków. Oprócz ołówków, opatentował proszki do prania, woski czy środki do konserwacji drewna. To tłumaczy dlaczego Penkala stał się wręcz symbolem narodowym Chorwacji.

Zagrzeb – stolica, a zarazem największe miasto w Chorwacji, gdzie mieszka około 800 000 osób. Główny ośrodek gospodarczy, kulturalny, naukowy i komunikacyjny państwa. W Zagrzebiu produkuje się m.in. sprzęt elektryczny, prowadzi przemysł tekstylny, spożywczy czy chemiczny. Miasto jest również symbolem dla każdego Chorwata, bogatym w liczne zabytki oraz atrakcje turystyczne. Na przykład we wschodniej części miasta znajduje się historyczny ogród zoologiczny z XVIII wieku. Mieszkańcy stolicy tłumaczą też przyjezdnym, że w północnej części Zagrzebia leży cmentarz Mirogoj, gdzie spoczywa wielu wybitnych, chorwackich osobistości. W tym pięknym mieście zobaczymy również centrum sportowo-rekreacyjne ze sztucznym jeziorem oraz największą halę sportową Chorwacji – Arena Zagrzeb.

Davor Šuker – najbardziej rozpoznawalny chorwacki piłkarz, który grał na pozycji napastnika. Swoją karierę rozpoczynał w latach 80. w NK Osijek, ale po czterech latach przeniósł się do najlepszego klubu w kraju – Dynama Zagrzeb. Jednakże, młody Davor musiał przerwać karierę i opuścić Jugosławie (na wskutek wojny w tym dawnym państwie). Grał w Sevilla FC, potem Real Madryt. To właśnie w tym hiszpańskim klubie święcił największe sukcesy. W 1998 roku przeszedł do Arsenalu Londyn, ale Šuker nie potrafił tam wykorzystać ze swoich umiejętności. W ostateczności wylądował w Niemczech – TSV Monachium, gdzie po dwóch latach gry postanowił zakończyć karierę. Był czołowym napastnikiem reprezentacji Jugosławii, a potem Chorwacji. Największy sukces osiągnął na Mistrzostwach we Francji (1998 rok) gdzie zdobył tytuł króla strzelców – 6 bramek.