Skanderbeg – właściwie nazywał się: Gjergj Kastrioti Skënderbeu. Albański bohater narodowy, żołnierz i przywódca na początku XV wieku. W tamtych czasach Albania prowadziła wojnę z Imperium Osmańskim. Skanderberg na początku postanowił służyć sułtanowi – szkolił się pod okiem jego oficerów i zdobywał uznanie na wielu polach bitew. Dorobił się sukcesów i nadano mu tytuły gubernatora paru prowincji w środkowej Albanii. Nagle jednak zmienił stronę konfliktu. Wytłumaczenie leży w śmierci ojca Skanderberga. Od tego wydarzenia zaczął prowadzić mieszkańców Albanii przeciw tureckim wojskom. Choć dowódca odniósł wiele zwycięstw z przytłaczającą liczbą wojska wroga, ostatecznie zmarł na malarię, a Turcy podbili tereny państwa. Niemniej Skanderberg stał się legendą i wzorem do naśladowania dla wielu Albańczyków.
Rakija – trunek narodowy Albanii, podobnie z resztą jak Bułgarii, czy Węgier. Rakija to mocny napój alkoholowy – zawartość alkoholu oscyluje od 40 do nawet 60 procent. Wytwarza się ją ze śliwek, winogron, brzoskwiń, morel, jabłek, fig oraz pigwy. Albańska Rakija nosi nazwę Raki i została przyniesiona do tego kraju przez Imperium Osmańskie. Tradycyjna Raki wytwarzana jest z winogron, czasem śliwek. Albańczycy z dumą odnoszą się do swojego skarbu narodowego. Piją go w małych ilościach, zazwyczaj na spotkaniach jako aperitif. Zdaniem ekspertów najlepsza Rakija w tym kraju pochodzi z okręgów Skrapar i Përmet.
Enver Hodża – był przywódcą Albanii od końca II wojny światowej aż do śmierci w 1985. Premier kraju oraz pierwszy sekretarz komunistycznej Albańskiej Partii Pracy. Jego rządy odizolowały Albanię od reszty świata oraz doprowadziły do zapaści gospodarczej i społecznej państwa. Konfiskował gospodarstwa rolne, kazał wybudować tysiące bunkrów, prześladował kościół i mordował duchownych oraz niszczył dzieła sztuki sakralnej. Jako dyktator brał przykład z najgorszych postaci ówczesnej historii – Józefa Stalina i Mao Zedonga. Półwiecze ubiegłego wieku było niezwykle czarną kartą w dziejach Albanii. Hodża zmarł 11 kwietnia 1985 roku, po czym rozpoczęto proces demokratyzacji kraju. Dyktator stał się za to antysymbolem Albanii.
